زندگی به بندی بند است

به نام " حرمت "

که اگر آن بند پاره شود

کار زندگی تمام است..

حال دلت که خوب باشد

همه دنیا زیباست

حال دلت که خوب باشد

حتی می‌شوی هم‌بازی بچه‌ها

و چقدر لذت دارد

که آدم حال دلش خوب باشد

حال دل‌تان همیشه خوب

محبت ها

هیچ وقت فراموش نمی شوند

وقتی به کسی محبت می کنید

آنقدر می چرخه

تا یه روزی، یه جایی

که روحتم خبر نداره

بهت برمی گرده

محبت کن بی توقع ...

در جیب هایت یک مشت امید بریز

از چوب لباسی چند رویا بردار

روی گلدان زندگی ات آبی بپاش

و کفش همت بپوش ...

باقی درست خواهد شد ...

خدا هست...

خورشید هست ...

اميد هست ...

درد علی [ علیه السلام ] دو گونه است، دردی که از ضربه ی ابن ملجم در فرق سرش احساس میکند و درد دیگر درد [بسیار بزرگتر] ی است که او را تنها در نیمه شب های خاموش به دل نخلستانهای اطراف مدینه کشانده و به ناله درآورده است. ما تنها بر دردی می گرییم که از ابن ملجم در فرقش احساس می کند، اما این درد علی [ علیه السلام ] نیست؛ دردی که چنان روح بزرگی را به ناله آورده است ، تنهایی است، تنهایی که ما آن را نمی شناسیم.

باید این درد را بشناسیم نه آن درد را، که علی [ علیه السلام ] درد شمشیر را احساس نمی کند و ما درد علی را احساس نمی کنیم

به افتخار خداوند که انسان را آفرید و خلقتش را پسندید و به خود آفرین گفت ؛

آنقدر دوستش داشت که دنیایی را برای انسان آفرید،

و انسان را برای خودش ...

آری ما صاحبی داریم .

گاهی خودمان را انسان خیلی خوبی می دانیم ،

خیلی بهتر و برتر از انسانهایی که بد می پنداریمشان ؛

ولی وقتی که خوب نگاه میکنیم و حسابرسی می کنیم می بینیم صد کار بد انجام داده ایم که یکی اش را بدها انجام نداده اند !

پارسه مرگ مغزی شده

ﮔﺎه گاهی که ﺩﻟﻢ میگیرد

به ﺧﻮﺩﻡ می‌گوﯾﻢ

بشکن قفلی که ﺩﺭﻭنت ﺩﺍﺭی

ﺗﻮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺍﺭی

ﺧـﺪﺍ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺁخـر ﺑﺎ ماست